ಪದಕ್ಕಿಳಿಯದ ಕವಿತೆ

ಈ ಗಾಯ
ಇವತ್ತಿನದ್ದಲ್ಲ,
ಇದು ಅಂತಿಂತಹದೂ ಅಲ್ಲ.
ಕಾಣದಂತೆ ಮರೆಸಿ
ಔಷಧಿ ಹಚ್ಚಿ
ಹುಶಾರಾಗಿಸಲು ಸಲ್ಲ.
ಇದು ಕಪ್ಪುಮಣಿಸರಗಳ ಮಧ್ಯೆ
ಹವಳವಾಗಿ ಮೆರೆಯಬೇಕು,
ರಸಿಕೆ ಇಳಿವಾಗ
ಕುರುಳು ತೀಡಬೇಕು,
ಕಣ್ಣ ಬನಿಯು
ಎವೆಯ ತಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿ
ತುಟಿ ಚೆಲುವಾಗಿ ಅರಳಿ
ನಗುನಗುತ್ತಿರಬೇಕು,
ಹಿಡಿದುಕೊಂಡ ಸೊಂಟ
ಸುಳಿವು ಕೊಡದ ಹಾಗೆ
ಚಿಮ್ ಚಿಮ್ಮಿ ನಡೆದು,
ಬಿಳಿಕೂದಲ ಬೇರಿನ ಮೇಲೆ
ಜೊಂಪೆ ಜೊಂಪೆ ಕಾರ್ಮುಗಿಲು,
ನಡುನಡುವೆ ಹೊನ್ನ ಗೆರೆ.

ಈ ಗಾಯ ಅಂತಿಂಥದ್ದಲ್ಲ
ಈಗೀಗ ಇದನ್ನ ಗಾಯ ಅನ್ನುವುದೂ ಇಲ್ಲ
ಇದೊಂದು ಟ್ಯಾಟೂ
ಹೆಚ್ಚು ಕೆದಕಬಾರದಲ್ಲ,
ಅವರು ಉಪ್ಪು ಸುರಿಯುವುದಕ್ಕೆ
ಇಂಚಿಂಚೇ ತೆರೆದು
ಯಾರೂ ನೋಡದಾಗ
ಪುಳಕ್ಕನೆ ಕಣ್ಣಿಂದ ಮೀನ ಮರಿ ಜಾರಿ
ಮತ್ತೆ ಈ ಕಡೆ ತಿರುಗಿ
ಹಾಲ್ ಬೆಳದಿಂಗಳ ನಗು
ಕಿಚನ್ನಿನಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರೆ ತುಂಬಿದ ಸಿಂಕು.

ಈ ಗಾಯ ಅಂತಿಂಥದ್ದಲ್ಲ
ಇವತ್ತಿನದ್ದೂ ಅಲ್ಲ
ಯಜಮಾನ ಜಗಲಿಗೆ
ಮನೆಯೊಡತಿ ಒಳಗೆ
ಎಂಬ ಮಾತಿಗೆ ಒಪ್ಪಿದರೂ
ಒಳ ಹೊರಗಿನ ಗೆರೆ ಎಳೆವ ರೂಲು ದೊಣ್ಣೆ
ಯಜಮಾನನ ಮೇಜೊಳಗೇ.

ಈ ಗಾಯ ಅಂತಿಂಥದ್ದಲ್ಲ
ಇವತ್ತಿನದ್ದೂ ಅಲ್ಲ
ಗಾಯ ಗೊತ್ತಾಗದೆ ಇರದ ಹಾಗೆ
ಇಳಿಬಿದ್ದ ಸರಕೆ ಪದಕ-
-ವಿಟ್ಟು ಓಡಾಡುವ ರೀತಿ ಬರಿ ಇವತ್ತಿನದಲ್ಲ.

ಅಲ್ವಾ..
ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ
ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಮೋಡಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ತೇವ
ನನ್ನ ನೋಟದ ಕರೆಗೆ
ನಿನ್ನ ಕೊರಳು ಬಿಗಿದು
ಎತ್ತೆತ್ತಲೋ ನೋಡಿ
ಕೈ ಬಿಗಿದೊತ್ತಿ....
ಪದಕ್ಕಿಳಿಯದ ಕವಿತೆ