ಜೀವನ್ಮುಖತೆಗೆ ಈಗ ಒಂದೇ ದಿಕ್ಕು - ಪೂರ್ವ

ಮಂಕಾದ ಹಗಲು
ಇಳಿಬಿದ್ದ ಹೆಗಲು

ತಿರುವಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ ದಿನ
ಹೊರಟ ಪಯಣಕ್ಕೆ
ದಾರಿ ನೂರಿದ್ದವು
ಏರು ಹೆಜ್ಜೆ, ಬೆಟ್ಟ ಕೊಳ್ಳ
ತುಂಬಿ ಹರಿವ ಹಳ್ಳ
ಬಯಲು ಹೊಕ್ಕವರು
ಇಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆಗಳ ಹಿಂದೆ
ದೂರದಾರಿ ಮಲಗಿದೆ
ನೆಲೆನಿಂತ ತಾವಿನ
ತುಂಬ ಕುಹೂಗೀತ
ಸ್ಥವಿರಗಿರಿಯ ಚಲನದಾಸೆಯೂ
ಬಿಸಿಯೇ ಘನವಾಗಿ ಸುರಿವ ತಣ್ಬನಿಯೂ
ಜತೆಜತೆಗೆ
ಹಿನ್ನೆಲೆಗೆ ಹೆದ್ದೆರೆಗಳ ಕಡಲು

ಮಂಕಾದ ಹಗಲು
ಇಳಿಬಿದ್ದ ಹೆಗಲು
ನಿನಗೆ ಅಲ್ಝಮೈರು
ನನಗೆ ಪಾರ್ಕಿನ್ಸನ್ನು
ಒಂದೇ ಉಸಿರಿಗೆ ಹತ್ತಿಳಿದ ಬೆಟ್ಟಮಗ್ಗುಲು
-ಗಳ ಮರೆತು ಈಗ ನೋಯಿಸುವ ಬೆನ್ನು

ಮಂಕಾದ ಹಗಲು
ಇಳಿಬಿದ್ದ ಹೆಗಲು
ಸುಖಾಸುಮ್ಮನೆ ನೋಯಿಸುವ ಗಿಬ್ರಾನು
ನಮ್ಮಿಂದಲೇ ಬಂದವರು ನಮ್ಮವರಲ್ಲ
ನಮ್ಮನ್ನ ತಂದವರು ನಮ್ಮವರಾಗಿಲ್ಲ
ದಾರೀಲಿ ನೆನೆದು ಕೈ ಕೈ ಹಿಡಿದವರು
ಧಾರೀಲಿ ನೆನೆದ ಕೈ ಕೈ ಹಿಡಿದವರು
ಜತೆಯಲಿದ್ದೂ ಜತೆಯಲಿಲ್ಲ.
ಜೀವನ್ಮುಖತೆಗೆ ಈಗ ಒಂದೇ ದಿಕ್ಕು - ಪೂರ್ವ
ಎಲ್ಲ ಚಲನಶೀಲತೆಗೆ ಒಂದೇ ಮೂಲೆ - ದೇವ ಮೂಲೆ
ನುಡಿಯದಲೆ ಮುತ್ತಿನ ಹಾರದಂತಿರಬೇಕು
ಬಾಯಿಬಿಟ್ಟರೆ ಬಣ್ಣಗೇಡು.

ಹೀಗಾಗಿಯೇ..
ಮಂಕಾಗಿದೆ ಹಗಲು
ಇಳಿಬಿದ್ದಿದೆ ಹೆಗಲು

ಇನ್ನೇನು ಶಾಲೆಬಿಡುವ ಹೊತ್ತು
ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣಗಳ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲು ಬರಬಹುದು ಇವತ್ತು.
ಮಂಕು ಹಗಲು ದಿಢೀರನೆ
ಓಕುಳಿ ಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ ಜಾರಿ
ನೀಲಿಗಪ್ಪಾಗಿ ಹರಡಿ
ಮಳೆನಿಂತು ಮಿಂಚಬಹುದು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಒಂದೊಂದು ಮುತ್ತು.

[[[ ಬೇಂದ್ರೆಯಜ್ಜನ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಸಾಲು ದಾರಿಲೆ ನೆನೆದ ಕೈ ಹಿಡದಿ ನೀನು. (ನೀ ಹೀಂಗ ನೋಡಬ್ಯಾಡ ನನ್ನ ಕವಿತೆಯಿಂದ) ಇದನ್ನು ನಾನು ಈ ಕವಿತೆಯ ಲಹರಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಉಪಯೋಗಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಅಲ್ಲಿ ಬೇರೇನೇ ಉಪಯೋಗಿಸಿದರೂ ಅರ್ಥನಷ್ಟವೆನಿಸಿದ್ದರಿಂದ.]]]